Capetown my second home

Vandaag vertrek ik naar Kaapstad, voor de derde keer dit jaar. Mijn vliegtuig vertrekt om 20.35 uur in de avond en overdags heb ik uiteraard nog een klus staan. Werken tot het laatste moment, misschien niet altijd slim, maar what can I do, I love my job. Na mijn werk race is als een speer naar huis, zodat ik twee uurtjes de tijd heb om te douchen, mijn tas verder in te pakken en wat te eten. Zahier vraagt hoe ik me voel. Ik heb de afgelopen dagen hard gewerkt en griep gehad, dus ik voel me moe, maar ik ben ook excited en heb het gevoel dat ik alles hier veilig en rustig kan achterlaten voor de komende drie weken. Ik vlieg dit keer weer heen met Kenya Airways (en terug met KLM), wat de vorige keer een terror vlucht was door een vertraging, maar dit keer heb ik er een goed gevoel over. Alles op mijn vlucht gaat gelukkig goed en ik kom op de geplande tijd, om 13.40 uur, aan in Kaapstad om 13.40 uur. Eenmaal geland, kan ik niet wachten om hem weer te zien. Elke keer weer ben ik toch een beetje gespannen en verlaat ik met klotsende okseltjes het vliegtuig. Dit keer als we elkaar zien voelt het weer super fijn en alweer minder gek dan de vorige keer dat we elkaar twee maanden niet zagen. Zoveel tijd samen doorbrengen en dan weer zoveel tijd niet, is super intens en maakt toch dat je elkaar goed leert kennen. Zowel van dichtbij als op afstand.
De tijd tussen onze ontmoetingen in, zijn we beiden druk met focussen op onze eigen dingen. Ik werk aan mijn carrière, probeer veel te sporten om fit te blijven en probeer veel klussen te pakken om een buffertje op te bouwen om weer naar hem toe te gaan en een paar weken niet te werken. Hij is aan het afstuderen en schrijft op dit moment zijn scriptie. Over een maand moet hij hem inleveren. Daarnaast sport hij ook veel en volgt een streng keto dieet. Soms voelt het alsof we in de tussentijd het beste uit onszelf proberen te halen om daarna in de beste versie van onszelf, samen even alles los te kunnen laten en in een bubbeltje te zitten en vooral te genieten.
Na mijn aankomst neem ik een douche, eten we wat en gaan we lekker naar het strand. Het is namelijk prachtig weer, 26 graden. We rijden door het centrum van Kaapstad richting het strand en komen langs Table Mountain en Lionshead. Ik voel dat ik thuis ben. Het is zo’n fijn en warm gevoel dat het me raakt. Ondanks dat ik hier vier maanden niet ben geweest, voelt alles heel normaal en vertrouwt. En dan te bedenken dat ik precies een jaar geleden besloot om naar Kaapstad te gaan voor modellenwerk. Uiteraard had ik nooit verwacht dat mijn leven zo op zijn kop gezet zou worden. Maar blijkbaar moest ik letterlijk naar de andere kant van de wereld vliegen om mijn ware liefde te vinden.

Eva