UA-147668643-1
Mijn laatste twee dagen in Kaapstad zijn aangebroken. Het voelt alsof ik hier heel lang ben geweest. Bijna alsof ik een nieuw leven ben gestart. Het voelt dubbel om terug te gaan naar Nederland. Ik verlang naar de lekkere kneuterigheid van Holland. Ik verlang naar de professionaliteit en snelheid van onze maatschappij. Ik verlang ernaar om naar de Albert Heijn te lopen, op een rechte weg, met mijn telefoon in mijn hand, zonder dat ik erover na hoef te denken dat iemand hem uit mijn hand jat. Ik verlang ernaar om te fietsen en in mijn eigen auto te rijden. Om lekker te koken, in mijn eigen keuken. Om elke ochtend weer een versgeperste Juice voor mezelf te kunnen maken. Ik verlang ernaar om weer te gaan werken. Zoveel dingen die normaal gesproken zo vanzelfsprekend zijn. Dingen die je niet eens bewust doet of opmerkt. Maar wel dingen die ik inmiddels al twee maanden niet heb gedaan. Wat ik wel veel heb gedaan de afgelopen twee maanden hier is sporten: hot yoga, hiken, zwemmen. Ik ben heel veel uit eten geweest en heb allemaal leuke tripjes gedaan. Ik heb een rijk sociaal leven gehad. Heb heel veel leuke en lieve mensen ontmoet. En ik heb mezelf op kunnen laden.
Ik heb de afgelopen jaren hard aan mijn carrière gewerkt. Ik heb mezelf weinig rust gegund. Ik vond het erg lastig om die rust hier te vinden. Het voelde heel gek om voor mijn gevoel niet echt te “werken”. Uiteraard heb ik wel veel castings gedaan en heel veel geshoot. Maar ook dat voelde niet echt als werken, zoals dat in Nederland voelt. Ik ben er heel erg van gaan genieten, om niet te werken. Ik stelde mezelf eerder de vraag: als ik niks doe, ben ik dan niemand? Definieer ik wie ik ben alleen maar door wat ik doe, door mijn werk. In mijn geval is mijn passie mijn werk en word een groot gedeelte van wie ik ben daardoor gedefinieerd. Maar ik weet nu ook wie ik ben als ik niet werk. En dat ik meer ben dan alleen mijn werk. Dat is een fijn gevoel.
Hoe erg ik nu naar bepaalde dingen in Nederland verlang, ik weet ook dat alles een keerzijde heeft. Want zodra ik weer in ons koude kikkerlandje ben, zal ik de zon, de bergen, het lekkere eten, de mensen, de hartelijkheid, de mentaliteit, de relaxtheid en de liefde van de dit land ontzettend gaan missen. Kaapstad zit voor altijd in mijn hart. Doei Kaapstad! Tot (snel) ziens! <3
Eva