Back in Cape Town – Part 2

De eerste paar minuten dat we elkaar zien, voelen bijna onwerkelijk. We kunnen elkaar ineens weer echt aanraken, ruiken, kussen. Het voelt als een droom. Twee maanden hebben we elkaar niet gezien. Twee maanden die een eeuwigheid leken te duren. Twee maanden van focussen. Ik op mijn werk en carrière en hij op zijn opleiding. Hij studeert Engelse literatuur en begint nu aan zijn eindscriptie. Ook dit keer stap ik na een lange werkdag en op de valreep ook nog een casting op het vliegtuig, maar dit keer voelt het veel vertrouwder. Ik ken de plek waar ik heen ga, ik ken de mensen. En ik weet dat mijn lief op mij wacht. Na de lange, vreselijke vlucht van 19 uur ben ik heel blij dat ik er eindelijk ben. We rijden naar zijn huis en ik spring snel onder de douche, waarna we lekker uit eten gaan. De dag erna gaan we een weekendje weg naar Hot Springs die op 2,5 uur rijden landinwaarts van Kaapstad liggen. De rit erheen is prachtig. We rijden door een bergachtig landschap en luisteren naar onze favoriete muziekjes en zingen luidkeels mee. Zahier heeft een vakantiehuisje geboekt en het voelt bijna alsof we in een vakantiepark in Nederland zijn, maar dan ff iets subtropischer. Ik voel me er in ieder geval meteen thuis. We genieten van de Hot Springs, gaan hiken en houden een braai op het balkon van ons huisje. Helemaal in de vakantie sferen. Op dag 3 checken we uit in de ochtend en duiken de Hot Springs nog even in voordat we naar een Safari rijden die we hebben geboekt. Er waren een paar dingen die ik tijdens mijn vorige bezoek aan Kaapstad niet hebben kunnen doen en een Safari is er één van. Zahier is ook nog nooit op Safari geweest, dus als twee kleine kinderen zo blij, rijden we erheen! We vertrekken met een Jeep en zien meteen al nijlpaarden in het water liggen. Niet veel later zien we olifanten, buffels, zebra’s, giraffen, neushoorns en leeuwen. De Big 5. Dit is wel even iets anders dan de Beekse Bergen.
Daarna rijden we terug naar Kaapstad en maken nog een tussenstop in Stellenbosch om te dineren. We vinden een leuk Italiaans restaurant waar iedereen gezellig buiten zit te eten. De dagen erna brengen we door in Kaapstad. We spreken af met vrienden en mogen ook de benaming van het net geboren zoontje van een goede vriend van Zahier bijwonen. Heel bijzonder.
De vorige keer op mijn één laatste dag in Kaapstad zijn we met de kabelbaan de tafelberg op gegaan. Dit keer besluiten we de tafelberg helemaal omhoog te hiken. De tafelberg is 1086 meter hoog. We doen er twee uur over en het is een fantastische ervaring! We klimmen letterlijk twee uur lang stijl omhoog en hebben een prachtig uitzicht over de stad. Eenmaal boven gekomen slaat het weer om. Het regent en waait hard. Er wordt een weeralarm afgegeven en er wordt geadviseerd om met de kabelbaan naar beneden te gaan. We hebben nog net tijd om een warme chocomel te halen en dan vertrekken we alweer met de kabelbaan. Binnen vijf minuten staan we weer veilig beneden. Wat een beetje gekkig voelt na een klim van twee uur omhoog. De laatste dag doen we dezelfde hike als op onze eerste date. Dit is de derde keer dat we deze hike doen. We hebben hem ook de vorige keer gelopen op mijn één na laatste dag in Kaapstad. Daarna rusten we nog wat en dan is het tijd om naar het vliegveld te gaan. Daar gaan we weer. En ook daar komen de tranen weer. Afscheid nemen valt zwaar. Het is gelukkig iets minder heftig dan de vorige keer. Dit keer weten we dat we elkaar over een maand weer zullen zien. We staan wéér voor de douane en weer worstel ik om er doorheen te gaan. “Ga nou”, zegt Zahier. “Ik kan niet weg lopen als je nu niet door de douane gaat”. “Oke, oke…”, zeg ik met een brok in mijn keel. En opnieuw zwaaien we net zo lang tot we elkaar niet meer kunnen zien…

Eva