Een dansje in Limboland

Er zijn altijd terugkerende thema’s in het leven. Fases waarin we zoeken, waarin we ons in limbo land begeven en het allemaal even niet weten. We zijn in transitie. We zijn niet meer wie we waren, maar we weten ook nog niet goed wie we willen zijn.
Ik ben al een tijdje zoekende. Ik heb een deur achter me dicht gedaan en kijk van buiten naar binnen. Soms vraag ik me af of ik de goede keuze heb gemaakt om de deur dicht te doen, dan slaat de twijfel toe. Omdat ik buiten sta en toekijk wat er binnen zonder mij gebeurt. Maar hoe ik alleen ik daarbuiten ook sta, diep van binnen weet ik: ik sta hier goed.
Ik neem de tijd om dat ene raam te vinden. Dat raam wat zich vanzelf zal openen op een gegeven moment. Ben ik ongeduldig? Ja! Maar dat is dan ook deel van deze les.
Alles komt op het moment dat je er klaar voor bent. En ik voel aan alles dat dat moment komt. Dan klikt er gewoon iets en dan zal alles kloppen.
Zolang dat moment nog niet daar is, is het spannend. Vraag ik me vaak af wat ik in godsnaam aan het doen ben, maar ik heb vertrouwen. Omdat ik trouw blijf aan mezelf.
Ik heb wel vaker in mijn eentje daar gestaan. Op dat punt, die transitie. Het voelt ook als iets wat leuk spannend is. Een nieuwe weg, een nieuwe uitdaging.
Nu weet ik nog niet wat dat gaat zijn. Net zoals ik nu ook niet weet hoe mijn leven er over een half jaar, een jaar of vijf jaar uit zal zien. Het is altijd leuk om terug te kijken en dan is er weer zo ontzettend veel gebeurd. Dingen die ik zelf nooit had kunnen bedenken. Dat maakt het leven ook zo interessant en verrassend. Het komt zoals het komt. Je hebt er toch geen controle op. Je krijgt wat je moet krijgen. Wat je aankan. Waar je van kan leren. Wat je een beter mens maakt, hopelijk.. Het is vooral hoe je ermee omgaat. Hoe je ervoor kiest om ermee om te gaan. Daar zit de uitdaging, je winst, je groei. Het ontdekken van je grenzen. Het verleggen van je grenzen. Het verrassen van jezelf en het vinden van je weerbaarheid. Het accepteren van het niet wetende en openstaan voor de zoektocht. Het dansje in limboland. En van de route naar de bestemming te genieten. De bestemming is immers minder interessant.

Eva