Ik dans in zeven sloten tegelijk..

Ik heb al een tijd geen blog meer geplaatst. Dat betekent niet dat ik niks heb geschreven of heb meegemaakt. Ik heb extreem veel meegemaakt, maar ik heb wel een stuk minder geschreven. De afgelopen twee maanden waren extreem druk, waardoor ik mijn wekelijkse blog, voor het eerst sinds 2,5 jaar een beetje heb losgelaten. Ik heb wel een aantal blogs geschreven, dus deze zullen uiteraard wel online komen. Nu ik al een tijdje wat minder schrijf, merk ik hoe erg ik het schrijven mis en hoezeer het schrijven onderdeel is geworden van mijn leven. Het is het stukje creativiteit wat ik nodig heb, los van mijn werk en mijn privé leven. Het creëren van iets dat eerst niets was.
De afgelopen tijd hebben Zahier en ik verschillende dingen geregeld voor zijn emigratie en inburgering in Nederland. Zo is hij inmiddels ook zelfstandig ondernemer en kan hij lesgeven en modellenwerk doen vanuit zijn eigen bedrijf. En zo begint zijn bestaan in Nederland steeds meer vorm te krijgen.
Ook zijn we op zoek naar een huis. Het is natuurlijk algemeen bekend dat dat op dit moment bijna niet te doen is en ook hier lopen wij uiteraard ook tegenaan. We hebben inmiddels een aantal keer een bezichtiging ingepland om vervolgens al vóórafgaand aan die bezichtiging een bericht te ontvangen, dat er een een extreem goed bod was en het huis al was verkocht. Bij het laatste huis, waar ik op reageerde, moest ik al een bod doen voordat we het überhaupt mochten bezichtigen. Absurd, want hoe je kan nu (over)bieden op een huis, wat je nog niet hebt gezien. We horen maandag of ons bod hoog genoeg is, om überhaupt in aanmerking te komen voor een bezichtiging. Inmiddels heb ik mijn verwachtingspatroon al bijgesteld van een aantal leuke wijken centraal in Rotterdam, naar de rand van Rotterdam en ook kijken we nu naar Schiedam en Dordrecht. En mocht dat óók niks worden, dan moeten we het wellicht nog even uitstellen.
Daarnaast heb ik samen met mijn collega’s weer een hele groep 8 musical uit de grond gestampt en heb ik enorm veel losse klussen gedaan als presentatrice en actrice. Ook zit ik middenin het repetitie proces van de educatieve voorstelling “De straatpraatshow” die we eindelijk, met een vertraging van bijna twee jaar gaan spelen vanaf september voor de groepen 7 op verschillende basisscholen door heel Nederland. Ook mag ik weer lekker aan de slag als presentatrice bij Sint & Friends, waar we komende week nieuw promotie materiaal voor gaan opnemen. Daarnaast is Zahier 20 juli jarig en willen we eigenlijk heel graag een weekendje naar Parijs die week. Nu hopen we dat Nederland niet in de tussentijd op rood of donkerrood gaat, want dat zou betekenen dat ons weekendje weg niet door kan gaan.
Al met al een zeer bewogen tijd. Soms voelt het alsof ik in zeven sloten tegelijk “dans”. En waarom loop ik niet? Omdat het voelt alsof ik zweef!

Eva