Verbinding

Al sinds ik klein ben loop ik tegen dingen aan in contact met anderen. Ik denk dat ik daar uiteraard niet de enige in ben en dat we allemaal onze eigen ervaringen en processen hebben. Mijn moeder zei altijd tegen mij: als je iets wilt, moet je zelf het initiatief nemen. Als je thuis gaat zitten wachten tot er iemand belt, dan kan je wachten tot je een ons weegt. En dat klopt. Zo ervaar ik dat vandaag de dag nog steeds. En ik ben heel blij met deze wijze les. Uiteraard zijn er af en toe wel uitzonderingen, want er is ook echt wel eens iemand de mij vraagt om even af te spreken. Maar ik weet dat als ik de behoefte heb om iets met iemand te ondernemen, de bal bij mezelf ligt.
Ik vind het heerlijk om alleen te zijn, maar ik zoek ook graag mensen op. Na twee dagen alleen, heb ik echt zin om weer even onder de mensen te zijn en dingen te delen.
Ze zeggen altijd: je echte vrienden tel je op één hand. Ook dat is denk ik zeker zo. Je hebt je Inner cirkel van vrienden die het meest dicht bij je staan, waar je intieme dingen mee deelt. Daaromheen een cirkel van vrienden die je zo nu en dan ziet en waar je de grotere lijnen van het leven mee deelt. En je hebt een groep mensen die je kent, die je zo nu en dan tegenkomt en waar je dan even een praatje mee maakt: kennissen.
Meestal voel je van de mensen die in je inner cirkel zitten, dat dat iets wederzijds is en je vaak ook bij hen in hun inner cirkel zit. Maar ook dat is natuurlijk ook een eigen interpretatie. Als je zelf niet zo heel veel vrienden hebt, zullen er misschien al sneller iets meer mensen in je inner cirkel zitten, die vice versa jou misschien niet als hun inner cirkel zien, omdat ze veel meer contacten hebben. En hun aandacht en intieme verhalen misschien over meer of andere mensen verdelen.
Ook zijn er in je leven verschillende perioden, waar ook weer andere mensen bij horen. Je bent een baby/peuter, daarna ga je naar de basisschool, middelbare school, voortgezet onderwijs, je gaat werken. En zo kom je steeds in andere levensfasen terecht en ontmoet je ook steeds weer nieuwe mensen. En soms vind er dan een shifting plaats in die inner cirkel. En verplaatst iemand, soms ongewild, naar de cirkel eromheen. Omdat dingen veranderlijk zijn en de één soms in een andere fase terecht komt, waar de ander (nog) helemaal niet in zit. Waardoor je die intieme connectie een beetje verliest, of een contact uiteindelijk verwatert. Mensen komen en mensen gaan. Dat vind ik ook mooi aan het leven. Niks is statisch. En daar kom ik ook eigenlijk bij de kern van vriendschap. Vriendschap is iets wat gelijkwaardig is, in mijn beleving. Je stopt er allebei effort en energie in. En als het goed is haal je daar allebei een gelijkwaardig gevoel uit.
Soms komen mensen al eerder op je pad en blijven ze op dat moment alleen in één van die buitenste cirkels. En als de tijd rijp is, en je elkaar weer eens tegenkomt, is daar ineens die speciale verbinding, die er eerst niet of alleen oppervlakkig was. En dan is de tijd aangebroken om een diepere verbinding aan te gaan. En kom je ineens in elkaars inner cirkel terecht.
Ik ben zelf heel open en ga graag een verbinding met mensen aan. Ook ben ik heel eerlijk en loyaal. Dat is mijn kracht, maar ook m’n zwakte. Want ik verbind me graag en niet iedereen gaat hetzelfde met een vriendschap om en daardoor word ik wel eens teleurgesteld. Ik vind het dan heel belangrijk om in een gelijkwaardig contact te blijven, dus dan confronteer ik mensen wel eens met hun gedrag. Dat is niet altijd leuk, voor beiden partijen niet. En soms kies ik ervoor iemand los te laten. Als iets niet meer van twee kanten komt en de energie niet meer gelijkwaardig is, is het goed om niet te gaan trekken, maar dichtbij jezelf te blijven en te accepteren dat beiden een ander pad hebben gekozen. En wie weet kruisen die paden na een tijdje ineens weer wel.

Eva