Zwart-Wit

Zuid Afrika geeft me warmte, zon, plezier, reflectie en groei. Ik heb een fantastische tijd hier, ik ontmoet de liefste mensen en kom op de mooiste plekken. Ik ben omringd door natuur, rust en creativiteit. Er is ruimte om daar elke dag van te genieten. We leven in Nederland in een snelle en stressvolle maatschappij. Ik ben iemand die snel denkt en snel handelt en ik geniet van onze snelle Nederlandse cultuur. Maar hoe erg ik ook van onze cultuur houd, het geeft me ook veel stress. Ben ik wel de snelste, leukste, slimste en beste actrice en zangeres. Als ik niet meteen reageer, is mijn plek dan vergeven aan iemand anders. Hier in Afrika gaat alles traag. En hoe ik erg ik me daar soms ook aan irriteer, ik gedij er ook op. Want het dwingt mij ook tot vertragen. Tot stilstaan, tot reflectie. Wie ben ik, wat kom ik hier doen. Als ik om mee heen kijk zie ik veel diversiteit, verscheidenheid. Maar de verschillen zijn groot hier, ze zijn letterlijk zwart-wit. Als je door de stad rijdt, zie je aan je ene hand de Townships. Mensen die in plastic huisjes wonen en leven en er tegenover een villa wijk die omheind is met een dikke muur, waar mensen een zwembad hebben in de achtertuin. De een heeft geen water, de ander giet z’n zwembad nog even vol…
Ook worden dienende beroepen als uber driver, maid en waiter alleen maar door donkere mensen uitgevoerd. Áls er al een blank iemand werkt, dan is dat de manager. Als je uit eten gaat en om je heen kijkt zul je nooit mixed couples samen aan een tafeltje zien zitten. Apartheid is afgeschaft maar het leeft hier nog elke dag. Gister ging ik naar het theater, hét stuk van Kaapstad: “Langarm” . Ook dit verhaal vertelt hetzelfde, het verhaal van de apartheid. Ik vraag me af of er een tijd zal komen wanneer de dingen hier zullen veranderen, evolueren. Soms heb ik het gevoel hier terug te gaan in de tijd. Alles hier is old fashioned, traag en omslachtig. In Nederland lopen we minstens tien jaar voorruit. We zijn bevoorrecht. We leven in een eerste wereldland, de mensen hier in een derde wereldland. Ze kunnen dezelfde ambities hebben als wij. Maar op geen enkele manier zullen zij deze ambities zo gemakkelijk en snel bereiken als wij dat in Nederland doen. Omdat de faciliteiten er simpelweg niet zijn. Toch denk ik ook dat mensen hier gelukkig zijn. Ze leven in eenvoud. Er is geen stress, enkel de dag. Ze zien wel wat de dag hen brengt. Het is zoals het is. En daar kunnen wij in Nederland nog wel wat van leren. Meer leren leven in het moment en ons niet zo op laten naaien door alle verantwoordelijkheden en keuzes die we elke dag moeten maken. Meer een go with the flow mentaliteit. We raken door stress en verwachtingen van anderen soms zo ver verwijderd van onszelf. Hoe fijn zou het zijn om gewoon open te staan voor wat de dag je brengt. Alle signalen te kunnen zien en voelen. Die vertellen je namelijk genoeg en wijzen je vanzelf in de goede richting.

Eva