Eilandjes

Hier in Nederland leven we allemaal op kleine eilandjes. Iedereen heeft zijn eigen eilandje of bubbel waarin hij leeft. Iedereen heeft zijn werk, sport, familie en vriendenkring. Allemaal balletjes die tegelijk omhoog gehouden moeten worden. Sociaal zijn en veel contact hebben met anderen is door tijdgebrek daardoor niet super vanzelfsprekend. Iedereen is namelijk druk met werk. Als ik een vriendin bel word er 9 van de 10 keer niet opgenomen. Dat neem ik hen uiteraard niet kwalijk maar iedereen wordt nou eenmaal opgeslokt door de dagelijkse gang van zaken.
In Kaapstad was er een vanzelfsprekendheid om elke dag sociaal te zijn en belangstelling en interesse in anderen te hebben. Ook puur omdat daar simpelweg tijd voor was. Uiteraard wordt daar ook gewerkt en zijn mensen druk, maar het is gewoon gemakkelijker om mensen te zien. Het weer speelt daarin ook een belangrijke rol. Als het altijd lekker weer is, ga je graag na je werk gezellig dineren of drankjes doen met je vrienden. Als het regent of koud is, zie je er al tegenop om de rit van je werk naar huis in de file of op de fiets af te moeten leggen, laat staan dat je daarna wéér de deur uit moet. Ook denk ik, doordat het leven in Kaapstad trager is, dat mensen gewoon minder bergen werk verzetten op een dag, sneller een break nemen of denken, dat komt morgen wel. Hoe erg ik me daar ook aan heb geïrriteerd toen ik daar was, het maakt het leven wel een stuk socialer en gezelliger. Ook de omgang in Kaapstad is meer open en vrijer. Mensen zijn beleefder en lijken de ander meer te zien. Bijvoorbeeld, gister in mijn yogales, merkte ik dat iedereen heel erg met zichzelf bezig was. Ik moest drie keer opzij stappen omdat iemand dwars door me heen leek te lopen. Omdat ik letterlijk niet werd gezien.
Het in Nederland zijn valt me daardoor zwaar. Naast het feit dat ik hier ook weer andere verantwoordelijkheden heb, merk ik dat ik veel gedwongen binnen zit en ook letterlijk op mijn eigen eilandje leef. Gelukkig maken mijn vrienden ook echt wel tijd en wordt er, op afspraak, heus eiland gehopt. Qua werk ben ik ook weer lekker aan het ondernemen. Wat er helaas wel bij hoort dat sommige toffe klussen, zoals tripjes naar het buitenland, dan ineens toch niet doorgaan. En dan komt het “optionele” en onzekere freelancer bestaan weer om de hoek kijken. Maar er zijn uiteraard ergere dingen in het leven en ik kom hier wel overheen. Ik ben gezond, heb leuk werk en leuke vrienden en soms is het ook heel fijn om op een eilandje te zitten en in een bubbel te leven, maar het voelt alsof ik dat hier op mijn eilandje even met niemand kan delen. En dan verlang ik stiekem toch ook wel heel erg naar het niet-werkende bestaan in een traag maar oh zo sociaal en zonnig Kaapstad.

Eva