Ratio versus Gevoel

Soms zijn er keuzes in je leven die heel gemakkelijk zijn. Je weet meteen wat je wel óf juist niet moet doen. Je hoeft daar geen enkele seconde over na te denken en je beslist gewoon. Ik doe dat ook. Zeker als het gaat om: Wat wil ik vanavond eten? Zal ik naar deze voorstelling gaan? Laat ik een vakantie boeken. Ik wil morgen mijn nieuwe schoenen aan! zal ik vandaag gaan sporten? Misschien moet ik deze week naar de kapper. Appeltje eitje. Maar de grote beslissingen zijn vaak een stuk lastiger. Ik ben het soort wat van ellenlang wikken en wegen houd, tot vermoeienis toe. Degene die lijstjes maakt in haar hoofd met voors en tegens en dan eigenlijk diep van binnen wel voelt wat ze wil, maar dan toch ook nog even haar ratio wil laten gelden en mee wil laten spelen in de desbetreffende beslissing. En vaak trekt het ratio dan naar het gevoel toe en dan weet ik dat ik uiteindelijk mijn gevoel moet volgen en dat heb ik dan mooi met mijn ratio beslist 😉

Maar soms is ook dát ineens heel lastig. Hoe komt het dat je soms dingen denkt en echt heel goed snapt, maar het dan tóch niet zo kan voelen? Dat je een parcours afloopt in je hoofd wat heel logisch is en je snapt jezelf dan ook en anderen snappen je (gelukkig) ook; je kan zelfs jezelf toespreken en het helemaal eens zijn met je gedachtengang van zaken, maar dan nóg voelt het niet zo! En dan staat je gevoel ineens totaal haaks op wat je denkt. En voel je de hele tijd wat je niet denkt en denk je de hele tijd wat je niet voelt en hoop je met je hoofd je hart te kunnen sturen, of andersom. En te denken wat je zou moeten voelen, of te voelen wat je zou moeten denken. Volg je het nog? Ik kan je vertellen, dit klinkt alleen al vermoeiend..laat staan dat deze cirkel zich constant in je afspeelt. Ik krijg op dit moment mijn gevoel en ratio niet samen. Ik voel namelijk al de hele tijd van alles en probeer met mijn hoofd mijn hart wijs te maken dat deze gevoelens niet de juiste zijn, maar toch gaan deze gevoelens niet weg. Hoe breng je ratio en gevoel samen in evenwicht. Zonder dat de één de ander overheerst, maar je wel naar beiden luistert. Wat doe je als hart en hoofd rechtlijnig tegenover elkaar staan? Luister je dan naar je hart of naar je hoofd? Welke van de twee heeft in zo’n situatie voorrang? En hoe weet je dan welke beslissing de juiste is? #Confused…