Rennen of Stilstaan

Elke freelancer zal dit herkennen. Het is altijd rennen of stilstaan en er zit eigenlijk niets tussen. Soms wil ineens iedereen iets van je en wordt je constant gebeld, geappt, ge-facebook-messengerd en gemaild waardoor je driedubbel bent overboekt met allemaal leuk klussen. Dan is het rennen, vliegen en hollen geblazen en moet je goed op jezelf letten. Dat je voldoende vitamines, rust en slaap krijgt om niet meteen overwerkt, gestresst en overspannen te raken. En dan ineens kan het zomaar weer muisstil zijn. En ga je aan je eigen capaciteiten twijfelen omdat je van de ene op de andere dag geen opdrachten meer binnen krijgt. En je niet meer “gewild ” bent en dus letterlijk stilstaat. En dan vraag je je ineens paniekerig af of je ooit nog een opdracht gaat krijgen.

Eerlijk gezegd gedij ik op dat rennen, vliegen, en hollen en dus de stress en werkdruk. Dan heb ik het gevoel dat ik leef, dat ik mezelf ontwikkel en dat ik mooie dingen aan het maken ben. Dat ik iets voor een ander kan betekenen door te zingen, acteren, presenteren of schrijven. Dat ik iemand kan raken. Al is het maar in dat hele kleine momentje, op zomaar een dag in iemands leven. Dan kan ik iemand iets geven. En dat raakt me en geeft me het gevoel dat ik ertoe doe. Ook dat is een wisselwerking.

Maar iets geven kan alleen als je ook iets te geven hebt. Dat gaat niet als je leeg bent. Als je niet stilstaat bij jezelf, brand je op. Dus rennen kan alleen hand in hand gaan met stilstaan. En daarom zijn die momenten om even stil te staan ook zo fijn en zo goed. Ondanks dat ik die momenten vaak ook heel eng en stressvol vind. “Gaat er nog iets komen?” Vaak vind ik die momenten ook heel saai. Zeker als ik ze niet met iemand kan delen.

Maar door onszelf op te laden en al die mooie dingen die we graag voor een ander doen, voor onszelf te doen, zijn we in staat om de ander iets te geven. We kunnen alleen geven wat we in ons hebben. Wat je niet hebt, kun je simpelweg niet geven.

Rennen of stilstaan gaat uiteindelijk dus ook gepaard met geven en nemen. Geven kan alleen maar door zelf ook te nemen. Door aan jezelf te denken, kan je uiteindelijk ook aan een ander denken. Ik denk graag aan een ander, dus zal ik vanaf nu ook iets meer aan mezelf denken.

Eva