Sneeuw

Het gevoel als de wereld wit kleurt, is zo iets magisch. Alsof er een deken over de wereld heen gaat die prachtig witter dan wit is. Een deken die de wereld even stil maakt, kalm en traag. Alsof alles op dat moment even bevriest, letterlijk en figuurlijk. De wereld dwingt ons op dat moment ook om traag en kalm te zijn. En mee te gaan in het ritme van rust. Zo koud, maar van binnen warm tegelijk. Het geeft ons letterlijk tijd. Tijd om na te denken, tijd om te voelen, tijd om te zijn. Het is een moment om stil te staan. En te kijken naar het verleden, het heden en de toekomst. Ons leven wat reflecteert op wit doek van kristalletjes. Heldere kristallen die zich uitkristalliseren in heldere gedachten en gevoelens. En ons dwingen om ons af te vragen: ben ik gelukkig? Ben ik gelukkig met wie ik ben, wat ik heb en wat ik doe in mijn leven. Sneeuw komt niet voor niets altijd aan het eind van een jaar. Het geeft ons tijd om dat jaar te overdenken en nieuwe voornemens te maken voor het jaar erop. Te groeien en te ontwikkelen. We doen er altijd een beetje suf over: goede voornemens. Maar het is uiteindelijk iets goeds. Een moment voor reflectie en voorruitgang, een manier om onszelf een beter mens te maken. En te streven naar onze idealen. Dingen die we diep van binnen echt willen. En ook al vereist dat hard werken en heel veel toewijding en discipline. Als we die dingen uiteindelijk bereiken geeft dat ons een krachtig gevoel. Een gevoel van overwinning en bevrijding. En dat gevoel is al het harde werken waard. We willen namelijk wel stilstaan, maar niet te lang. We willen allemaal groeien en ergens naartoe gaan. Iets bereiken in ons leven. Maar om precies te weten wat dat is, is zo’n moment van rust en kalmte in de sneeuw het perfecte moment. Hierin mogen we echt even stilstaan, voelen en denken. De natuur geeft ons dit moment, gratis en voor niets, dus…doe er iets mee! Wat zijn jouw goede voornemens voor komend jaar? Ik zie ze graag tegemoet!

Eva