De kracht van visualisatie

Een vriendin van me vroeg deze week of ik nog een goed zelf-hulp-boek voor haar wist. “Ja, want die lees jij altijd” zei ze. Ik zei dat ik één keer per jaar zo’n boek lees en op dit moment voornamelijk romans aan het lezen ben. Maar dat betekent niet dat ik niet bewust aan mezelf werk. Ik heb vlak voordat ik naar Kaapstad ging een aantal keuzes gemaakt op het gebied van mijn carrière. Ik wilde niet meer afhankelijk zijn van één bedrijf om elke maand weer een schappelijk salaris bij elkaar te schrapen. Uiteraard ben ik ZZPer en heb ik ook elke maand freelance opdrachten, maar het is altijd maar afwachten wat er komt en of er überhaupt iets komt. Een beetje vastigheid in het geheel is dan uiteraard fijn. Maar ik merkte dat ik niet meer blij werd van de vaste dingen die ik deed. En ik besloot ermee te stoppen. Ik ging naar Kaapstad en genoot van alles wat er om me heen gebeurde. Ik verdiende geen rooie rot cent daar en had een lege agenda om naar terug te keren in Nederland. Aan de ene kant was ik doodsbenauwd en bang dat er niets op mijn pad zou komen. En ging ik door fases van frustratie, verdiet en daarna maar weer loslaten en blijven visualiseren heen. Ik bleef tegen mezelf zeggen dat uit frustratie en leegte alleen maar creativiteit kan voortkomen. En dat ik daar blijkbaar doorheen moest. Aan de andere kant zag ik het ook als een uitdaging. Nu móést ik wel aan de bak als ik terug kwam. Na twee maanden dubbele lasten, geen inkomsten en een vooruitbetaling aan de belastingdienst lag er toch wel een dreigende, donkere wolk boven mijn hoofd en in mijn nek te hijgen. Twee weken voordat ik terug ging naar Nederland, begon ik me weer actief op mijn carrière in Nederland te richten en de dag voordat ik naar huis ging, boekte ik een grote modellenklus in Nederland. Heb ik toch nog een opdracht in Kaapstad geboekt dacht ik! 😛 Al mijn visualisaties leken eindelijk hun vruchten af te werpen. Terug in Nederland ging ik als een malle aan de slag en deed 8 audities/castings in twee maanden tijd. Ik gooide mezelf er weer helemaal in. Er kwamen afwijzingen, maar ik boekte ook successen! Het allerbelangrijkste: ik voelde dat alles weer ging stromen. Dat ik de juiste stappen ondernam. Dat ik iets deed. Waar een deur sluit, opent een raam. Ik kan nu met zekerheid vertellen, dat klopt! Ik ga dit jaar namelijk een paar dingen doen, die ik nog nooit gedaan heb, maar die al een tijdje op mijn verlanglijstje staan. Nieuwe dingen die ik heel spannend vind, maar waar ik ook onwijs veel zin in heb. En zo blijf ik door dromen en visualiseren. Ik ben nog niet waar ik zijn wil, maar ik kan de weg ernaartoe nu (voor me) zien. Als je echt geloofd en vertrouwen hebt, komen de dingen namelijk vanzelf op je pad.

Eva