Kerstmarathon

Iedereen zal het herkennen, de drukte van de december maand. Eerst het hele sinterklaas gebeuren dan meteen door in kerst. Veel extra verplichtingen op het werk zoals kerstborrels en extra tijd met familie. Allerlei sociale verplichtingen. Allerlei events waardoor we het qua werk juist extra druk hebben. Aan de ene kant vind ik het heerlijk. Aan de andere is het stressvol en werk ik me een slag in het rondte. Ben ik last minute nog allerlei kerstliedjes aan het instuderen en ga ik van de ene kerst outfit in de andere. En tegen de tijd dat het kerst is en we, als we geluk hebben, vrij zijn storten we meteen helemaal in. En zijn we eigenlijk niks meer waard. Vrolijk kerstfeest!
Naja dit doen we uiteraard ook wel een beetje zelf. Alleen wel jammer dat we al onze energie hebben gestoken in kerstklussen waardoor onze familie niet zo heel veel meer aan ons heeft als het dan ook daadwerkelijk kerstmis is. Maar het is ook gewoon heel fijn om zo vlak voor het eind van het jaar nog even wat spaarcentjes te verdienen. En met een knaller het jaar uit te gaan. Ik weet niet of het de stress is, het gebrek aan slaap, of de tijd van het jaar, maar ik merk ook dat ik altijd zeer labiel ben. Ik hoef maar een zielige kerstcommercial te zien of de sluizen achter mijn ogen gaan alweer volledig open. Dan probeer ik de tsunami aan traanvocht zo goed en zo kwaad als het gaat nog weg te knipperen en weg te slikken. In de hoop dat niemand heeft gezien dat ik een sucker ben for anything at the moment.
We leven allemaal naar kerst toe en dan daarna na oud & nieuw en worden met een letterlijke en figuurlijke kater wakker op een koud en kil 1 januari. Om dit circus vervolgens weer helemaal opnieuw te beleven. Oud & Nieuw heeft ook altijd de lading dat het leuk MOET zijn, waardoor de avond zelf eigenlijk altijd tegen valt. Heel gek, maar ik ben best een nachtbraker en met oud & nieuw begin ik altijd om 10 uur al te geeuwen en weet ik zo goed en zo kwaad niet hoe ik 12 uur in godsnaam ga halen. Wellicht hangt dit ook samen met het bizarre werkschema in de maand die ervoor af is gegaan. Maar dan lijkt dat ineens een enorme opgave. En dan is het eindelijk 12 uur en knallen we letterijk het jaar uit. Waar ik toch stiekem altijd wel van kan genieten en waar ik een beetje stil van word. En dan is het elk jaar weer de vraag ga ik dan nog naar een feest of blijf ik thuis met vrienden. En met wie wil ik eigenlijk oud & nieuw vieren. Wat als je single bent toch ook nog best een lastige opgave is. Waar je met kerst een soort van logischerwijs met je familie bent ligt dat met oud & nieuw ineens helemaal open. Er is me ook meerdere malen gevraagd of ik wilde werken met oud & nieuw. Vorig jaar werkte ik tot 8 uur, daarna sjeesde ik als een gek naar Rotterdam om wat verlaat aan te schuiven bij een huisfeestje om daarna nog naar een feest te gaan. Dit jaar ben ik met mijn lief waarvan ik vorig jaar, op dit moment, niet eens wist dat hij bestond. En dan word ik toch weer een beetje melancholisch. Wat kan er veel gebeuren en veranderen in een jaar tijd. En dan vind ik het stiekem toch ook niet zo erg dat we onszelf dit hele gebeuren elk jaar opnieuw aandoen. Het heeft eigenlijk ook wel wat.

Eva